miércoles, enero 30, 2008

Pasiño a pasiño, faise o recadiño!

Muy bien Ana, lo estás haciendo muy bien. El lunes has ido a donar y hoy has llevado los gatos al veterinario; sólo te queda:
1. Pasar los apuntes (de 3 meses) de inglés y hacer toooooooodos los ejercicios q no hiciste (bah! en un par de horas te pones al día).
2. Recoger la habita.
3. Terminar el libro q estás leyendo antes del fin de semana q luego el cerebro se te hackea y tienes q volver a empezarlo.
Mañana sin falta!
P. D. Este sábado habrá q subir a San Brais, así a mala gana! Del 1 al 10 tengo 10 ganas de subir y ya sabéis lo q opino yo respecto a las cosas q se esperan con ilusión .............. q al final acaban siendo una porcallada. Este año prometo comportarme. Os dejo unos versos, imprescindibles para asistir al evento!
"Quen teña viño,
quen teña viño,
quen teña viño,
q me dea un pouquiño.
Quen non o teña,
quen non o teña,
que vaia o bar
a comprar unha botella"

domingo, enero 27, 2008

27 enero, 2008

Rosario Flores - Qué bonito
Qué bonito cuando te veo
qué bonito cuando te siento
qué bonito pensar que estás aquí
junto a mí.
Qué bonito cuando me hablas
qué bonito cuando te callas
qué bonito sentir que estás aquí
junto a mí.
Qué bonito sería poder volar
y a tu lado ponerme yo a cantar
como siempre lo hacíamos los dos.
Que mi cuerpo no para de notar
que tu alma conmigo siempre está
y que nunca de mí se apartará.
Qué bonito tu pelo negro
qué bonito tu cuerpo entero
qué bonito mi amor todo tu ser
sí, tu ser.
Qué bonito sería poder volar
y a tu lado ponerme yo a cantar
como seimpre lo hacíamos los dos.
Que mi cuerpo no para de notar
que tu alma conmigo siempre está
y que nunca de mí se apartará.
Qué bonito cuando acaricio
tu guitarra entre mis manos
qué bonito poder sentirte así
siempre así.
Qué bonito mi amor todo tu ser
sí, tu ser.


8 años después todavía consigues arrancarme lágrimas y sonrisas. Y eso me gusta.

La historia continúa ..........

jueves, enero 24, 2008

Mañana sin falta!

Todas las noches me acuesto pensando en qué cosas voy a hacer mañana: q si llevar los gatos al veterinario, q si donar, q si recoger la habitación, q si coger un libro de fisio y leer, q si hacer algo de inglés, q si q si ....... Pero llega el día siguiente y no haga nada de lo propuesto. Me cago en to´!
Aún por encima tengo el síndrome de Diógenes muy metido dentro de mi ser y no soy capaz de dejar mi habitación recogida ..................... ¿Pa´q coño quiero una barita "mágica" de plástico y súper hortera encontrada en una salida nocturna? Weno, la respuesta está clara, hasta yo la sabría responder pero aún así hay algo dentro de mi q no me deja tirarla, no sé. Qué decir de mis viejos patines, si es q a eso se le puede llamar patines porq las botas están por un lado, las ruedas por otro y las tuercas por otro. Y mi lámpara? Tiene más gilipolleces colgadas q el cajón de Harry Potter. Buf! A ver si un día me da una locura y tiro con toda la mierda con la q convivo.
Por cierto, puede q mis planes de febrero se reduzcan a trabajar. La petición de contrato por un mes más está hecha, ahora hay q esperar la respuesta de "los de arriba". Los viajes previstos tendrán q esperar!
Un saludo.

martes, enero 22, 2008

Finde productivo!

Este fin de semana ha sido genial! Salí el viernes y sábado pero no supuso ningún problema para hacer cosas guays durante el día. El sábado-tarde tocó ver partido de baloncesto y luego compras en Príncipe y el domingo salida al monte para escalar. Donón (a donde fuimos) es un sitio precioso, me encanta. Esta vez, además de escalar, subimos "O Facho" y disfrutamos de las vistas: SE VEN LAS RÍAS BAJAS!
En el tema de la escalada voy mejorando, ayer vine contentísima para casa porq hice cosas q en mi puta vida de primate; eso sí, ahora tengo unas agujetas en los braaaaaaazos ................... ! Hasta hace unos minutos pensaba q estaba en un V+ pero me acaban de decir q consigues "el caballito" sólo si abres vía, jajajajaja! así q oficialmente no soy escaladora :D Bah! yo me quedo satisfecha con lo q hice ayer, el próximo día abro un tres!
Otra cosa mariposa: hoy estuve a nadita de preguntarle al coordinador lo de mi contrato pero como había gente delante pues pensé q no era acertado. A ver si mañana le pregunto porq tengo una curiosidad enorme! (aunque todo apunta a q en febrero voy a tener muuuuuuuuucho tiempo para mí :D :D). Se me había olvidado por completo: en febrero tengo exámen de inglés así q tendré q hacer un hueco entre los viajes.
P. D. Esta semana dono sin falta (q no Donón sin falta ;D) q mucho hablo y luego soy yo la q no dona.
Un saludo.

miércoles, enero 16, 2008

Doa sangue, mañá podes precisala ti!

Xa sei q moita xente tenlle medo ás agullas, q lle dan pánico, etc.; despois está outro tipo de xente q non lle ten medo ás agullas pero q tampouco doa (con éstas flipo máis todavía). Dáme igual a excusa (a non ser q sexa por motivos de saúde propia), non me sirve. Imaxinade q a persoa q máis queredes no mundo vai morrer se non lle facedes unha doazón, donarías? A resposta é "Por suposto q sí".
Xa fai tempo miña nai precisou unha transfusión pero non había sangue no banco así q os médicos pediron ós familiares q doasen. Eu daquela tería uns 11 anos así q moi o meu pesar quedei totalmente descartada pero doaron meu pai e unha veciña. A partires de entonces as transfusión para miña nai foron habituais (digamos q o sangue era para ela como a heroína para un yonki) e gracias ás doazóns de outra xente aguantou 3 anos máis. Desde entonces o de ser doante collino como algo obligatorio así q 4 días despois de cumplir os 18 fixen a miña primeira doazón. Seguro q coma min haberá miles de persoas máis pero haberá miles de millóns q pasen do tema: a ésas vai adicado estes parágrafos. Pensade tamén q doar é bo para a propia saúde xa q obligamos a depurar o noso sangue .............. despois dos excesos nas festas de Nadal sempre ven ben un cambio de sangue.
E esto ven porq hoxe saiu na prensa q en Galiza estanse a acabar as reservas de sangue, q fan falla 500 doazóns diarias e estamos só en 400 así q animádevos e facede a boa acción do día. Non fai falla unha unidade móvil de doazóns (ou sexa, un bus) preguntade en calquer hospital e xa vos dirán a onde vos tedes q dirixir.
DOA SANGUE DOA VIDA,
FARÁS FELIZ A MOITA XENTIÑA
P. D. O de doazón de órganos non o teño tan claro, hai un par de rumores ó respecto q non me chistan nada. Outro día fago unha análise sobre o tema.

Planes e ilusiones! Y yogures ....

Tengo en mente un febrero salvaje! La idea sería disfrutar de los carnavales en Vigo, Xinzo y Laza (no olvidemos San Brais q tb cuadra por estas fechas "este año prometo portarme bien"). Luego iría a Salamanca un par de días para coger rumbo a Bilbo y pasar allí unos días (3? 4? no lo sé). Debido a la cercanía con tierras navarras me gustaría ver a mis coleguitas Iz y Jon. Regresaría a Vigo sólo para lavar la ropa y prepararme para la visita a Constanza; este último viaje implica visita a París, Bruxelas, Lille (of course) y ya sería la bomba llegar hasta Amsterdam. Días necesarios: 22 - 24 aprox.
Ayer estaba convencida de q tendría trabajo en febrero pero hoy (ya no lo estoy tanto) ha vuelto a surgir un rallito de esperanza. A ver si hay suerte y me dejan febrero libre! De todas formas, voy a convencerme de q cualquiera de las opciones es buena: prosperar en lo mío o viajar!
P. D. Hoy he tomado de postre, tanto en la comida como en la cena, yogur con caducidad 23 Nov. (desafiando y/o curtiendo mi estómago). Y todavía quedan dos: uno de ellos quiero tomarlo el 23 de enero o más tarde si cabe - Yogur gran reserva del 98´

domingo, enero 06, 2008

Estoy en otro nivel!

No sé q le pasa a mi cuerpo. Es una fuente inagotable de energía ........ debe ser cierto lo del dicho este de "la energía ni se crea ni se destruye", es un bucle infinito, la pescadilla q se muerde la cola.
Hoy llegué a las 11 a casa pero weno mi cuerpo me pedía un buen Manco, de estos de pasar la fregona y bajar la verja :D La gente se está desenfermando pero yo sigo bastante enganchada ............. tendré q buscarme nuevos amigos (la pandilla de mi brother puede estar bien, nunca llegan a comer ............ y a veces ni a cenar, jaja!). También puedo ingresar urgentemente en un centro de desintoxicación.
Otra cosa mariposa. Hoy, día 6 de enero, he inaugurado mi pequeña empresa. MASAJES ANAFIS se llama, es un nombre muy ................ no sé como definirlo, original? (ironía)
Material: una camilla, aceite, crema y dos toallas. Ah! Y mis hermosas manos.
Traté a una chica y el miércoles igual trato a otra. Ya tengo el símbolo del dólar en los ojos :D Cierto es q gano más cuando salgo por la noche, pero bueno, como en el centro de desintoxicación me van a prohibir salir pues tendré q buscarme la vida de otra manera, no?
Ale, a ver si empiezo la semana con alegría.
Un saludo.